تاریخ خبر: دوشنبه - ۱۶ تیر ۱۳۹۹
غلامرضا رحمانی، رییس پژوهشکده حفاظت و مرمت آثارتاریخی - فرهنگی خبر داد: بازنگری مداوم تمامی دستورالعمل‌ها و پروتکل‌های تهیه شده و ابلاغی در این زمینه و به روز نگهداشتن آن‌ها در دستور کار این پژوهشکده است.
وی با بیان اینکه پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی - فرهنگی نخستین پروتکل مقابله با کرونا ویروس در محیط‌های موزه‌ای را تهیه کرد، گفت: از نخستین اطلاعیه‌های رسمی در خصوص شرایط ویژه، این پژوهشکده به منظور پاسخگویی به نیازهای تخصصی میراث فرهنگی و گردشگری وارد عمل شد و با تشکیل تیمی متشکل از تخصص‌های مختلف و مرتبط، اولین پروتکل مقابله با کرونا ویروس در محیط‌های موزه ای را منتشر کرد.
رحمانی خاطرنشان کرد: برخورد علمی در طراحی و ارایه راهبردهای حفاظتی و پیشگیری در این مورد بسیار مهم بوده و پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی – فرهنگی به عنوان اولین مرجع ارایه کننده راهنما در این زمینه نسبت به انتشار اطلاعات بر اساس منابع موثق و قابل اتکاء حاصل از آخرین اطلاعات و دستاوردها حساسیت ویژه‌ای دارد.
او با بیان اینکه به دلیل ماهیت این ویروس، هنوز ناشناخته‌های زیادی در رابطه با آن وجود دارد و هر روز ابعاد تازه‌ای از رفتار و ویژگی‌های آن شناسایی می‌شود، ادامه داد: به همین دلیل بازنگری مداوم تمامی دستورالعمل‌ها و پروتکل‌های تهیه شده و ابلاغی در این زمینه و به روز نگهداشتن آن‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است، در نتیجه پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی –فرهنگی، علاوه بر آن که با تهیه ویدیوهای آموزشی مرتبط با راهنمای منتشر شده سعی در فهم بهتر و تشریح ساده تر مطالب دارد، به طور مداوم نیز رویکردهای مقابله‌ای را بر اساس آخرین اطلاعات به روزرسانی می‌کند.
نسرین نوحی باباجان، عضو هیئت علمی و سرپرست تیم تهیه پروتکل راهنمای مقابله با کرونا ویروس در محیط‌های موزه‌ای – نیز درباره‌ی ویژگی‌های ذاتی ویروس کرونا، گفت: وجود پوسته لیپیدی در این ویروس علیرغم آنکه باعث می‌شود تا ویروس روی سطوح ماندگاری بیشتری پیدا کند، باعث شده تا حساسیت ویروس نسبت به حلال‌های چربی افزایش پیدا کرده و راه‌های مبارزه با آن ساده‌تر و کم هزینه‌تر از سایر انواع ویروس باشد.
وی با بیان این که فراگیری و پاندمی سریع و گسترده این ویروس از دو جهت تاثیرات مستقیم و تاثیرات غیرمستقیم در حوزه میراث فرهنگی موثر و تاثیر گذار است، ادامه داد: تاثیرات مستقیم این فراگیری، به صورت تهدیدی برای سلامت کارکنان، بازدید کنندگان و مخاطبان حوزه میراث فرهنگی و سایر عوامل وابسته به این حوزه خود را نشان می‌دهد اما تهدیدات غیر مستقیمی که در چنین شرایطی به واسطه این فراگیری به میراث فرهنگی تحمیل می‌شوند می‌تواند به صورت رشد روند آسیب دیدگی در اثر فعالیت سایر عوامل بیولوژیک (طغیان حشرات، حمله قارچ‌ها و کپک ها و یا هجوم جوندگان در مدت تعطیلی و قرنطینه فضاهای موزه ای) و تاثیرات مخرب ناشی از استفاده نادرست از مواد (انتخاب ماده آسیب رسان و یا به کار بستن روش نامناسب) بر روی آثار موزه ای و سطوح دیده شوند.
او خاطرنشان کرد: در پروتکل تهیه شده از سوی پژوهشکده سعی شده است تا به هر دو دسته این تهدیدات پرداخته شود و بر اساس مبنای زمانی، فعالیت‌هایی که در هر مرحله باید انجام گیرد مشخص شده است.
