ورود

ثبت نام



جاذبه های گردشگری استان کردستان

استان کردستان در غرب ایران و در همسایگی استان‌های آذربایجان غربی، زنجان، همدان و کرمانشاه قرار دارد. کردستان سرزمین طبیعت، از سمت غرب همجوار کشور عراق و استان کردنشین سلیمانیه است. مرکز ای استان شهر سنندج است. کردستان به دلیل داشتن تاریخ و فرهنگی غنی دارای یکی از اصیل‌ترین اقوام ایرانی است.
به کردستان دیار فرهنگ و هنر می‌گویند چرا که کردستان سرشار از جاذبه هایی است که هر گردشگری را به خود جذب می‌کند. جاذبه‌های فرهنگی این استان مانند زبان، موسیقی، رقص، جشن‌ها و صنایع دستی متنوع نیز در کنار آثار تاریخی و باستانی این استان خودنمایی میکنند.
شهرهای مه استان کردستان عبارتند از بانه، بیجار، قروه، سقز، مریوان، سریش‌آباد، دلبران، شویشه، کانی‌سور، کامیاران، دیواندره، زرینه، دهگلان، کانی‌دینار، بویین سفلی، سروآباد و لبان‌آباد.
در ادامه این مطلب قصد داریم به معرفی برخی از جاذبه های طبیعی و تاریخی این استان بپردازیم.


1-    دریاچه زریوار کردستان
دریاچه زریوار در فاصله 3 کیلومتری غرب مریوان قرار گرفته و جاده ای آسفالته‌ آنرا به شهر مریوان پیوند می‌دهد. این دریاچه از مهم‌ترین و کم‌نظیرترین جاذبه آبی در غرب کشور است. دریاچه زریوار در ارتفاع 1285 متری از سطح دریا واقع شده است و از زیباترین‌ میراث‌های‌ طبیعی‌ کردستان‌ به‌ شمار می‌آید. طول دریاچه در حدود 4.5 کیلومتر و عرض آن نزدیک 3 کیلومتر است. مساحت این دریاچه در حدود 900-850 هکتار و عمق آن بین 2 تا 5 متر متغیر است. آب دریاچه زریوار از جوشش چشمه‌هایی که در کف دریاچه قرار گرفته‌اند، تأمین می‌شود و آب آن شیرین است.


2-    غار باستانی کرفتو
غار باستانی کرفتو جزء زیباترین و با اهمیت‌ترین غارهای طبیعی و دست‌ساز ایران محسوب میگردد. این غار كه در ادوار مختلف مورد استفاده و سكونت انسان بوده در 67 كیلومتری شمال شهر دیواندره قرار گرفته است. در طی ادوار مختلف فضاهایی به صورت صخره‌ای در 4 طبقه و در دل كوه حفر شده است.
غار 750 متر طول دارد و كتیبه‌ای یونانی بر سر در یكی از اتاق های طبقه سوم تحت عنوان معبد هراكلس (هركول) نصب گردیده است. درون غار کرفتو فضاها، راهروها و دالانهای معتددی ساخته شده است كه در میان غارهای دست ساز انسان از معماری كامل و بی نظیری برخوردار است.
برای بازدید از این غار میتوانید از تسهیلاتی نظیر سكوهای استراحت، پاركینگ، سرویس بهداشتی، پایگاه پژوهشی میراث فرهنگی و سایت اطلاع‌رسانی گردشگران استفاده نمایید.


3-    موزه حمام خان (ظهیری)
موزه حمام خان در سال 1220 هجری قمری به دستور "امان الله خان اردلان" ساخته شد و بعدها به سبب تملک آن توسط "امین التجار" در سال 1296 هجری قمری در دوران حکومت فرهاد میرزای معتمدالدوله، عموی ناصرالدین شاه، مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت. حمام خان در ضلع شمالی بازار سرپوشیده سنندج،‌ پایین تر از مسجد داروغه واقع شده است.
موزه حمام خان دارای بخش های مختلفی از جمله سردر ورودی حمام، ‌سریینه، حمام گرم، خزینه و ... است.


4-    روستای پالنگان
روستای پالنگان در شهر اورامان کردستان در میان کوه و به صورت پلکانی شکل گرفته است. در مسیر رسیدن به این شهر هنگامی که جاده پیچ در پیچ که به پایان می رسد گویی در ابتدای اورامان و در میان دره تنگی ور، زندگی به سبکی خاص در جریان است. خانه های این روستا با چیدن سنگ ها بر روی هم به صورت پلکانی بر قامت کوه جای گرفته و ساخته شده اند. خانه های این روستا توسط زودخانه ای پر جوش و خروش به دو نیم تقسیم شده اند. مصالح به کار رفته در ساخت خانه های این روستا، اغلب سنگ ها هستند که به روش خشکه ‌چینی بر روی هم قرار گرفته اند. این روش به روی هم یا کنار هم چیدن سنگ یا عناصر ساختمانی اتلاق می شود که به شکل منظم بدون استفاده از ملات صورت می گیرد. برای ساخت خانه های روستای پالنگان بدنه کوه را تراشیده اند تا فضایی را ایجاد کنند و بعد در آن فضاها خانه های سنگی را بنا کرده اند.
در فاصله ۷۰۰ تا ۸۰۰ متری جنوب شرقی پالنگان تعداد 20 چشمه جوشان در دره "تنگی ور" وجود دارند که آب زلال خود را از قلب زمین در رودخانه "تنگی ور" جاری می سازند. این رودخانه خروشان پس از پشت سر گذاشتن روستا در حدود 300 متری غرب روستای پالنگان به رودخانه "سیروان" می ریزد.
در این روستای تاریخی میتوانیم بقایای بر جای مانده از خانه های قدیمی را مشاهده کنیم و همین امر سبب شده است تا مسئولان آن را با شماره 31221 در فهرست آثار ملی ثبت کنند.


5-    خانه آصف خان وزیری
خانه آصف خان وزیری در محل قدیمی سرتپوله در شهر سنندج واقع شده است. در گذر از بازار قدیمی درست اول خیابان امام به خانه ای زیبا بر می خورید که با نام عمارت آصف خان وزیری شناخته می شود. این عمارت امروزه میزبان بزرگ ترین موزه قومی است که ابعاد مختلف زندگی اقوام کُرد را به نمایش می گذارد.
خانه آصف خان وزیری حدود 4000 مترمربع مساحت دارد. این بنا در گذشته به فردی با نام آصف خان دیوان ملقب به میرزا علی نقی کردستانی یا میرزا علی نقی خان لشکر نویس تعلق داشته است و نامش را هم از نام صاحب خود گرفته است. این عمارت که با نام خانه کرد نیز شناخته می شود، جلوه هایی از معماری 3 دوره مختلف صفوی، قاجاری و پهلوی را به نمایش می گذارد زیرا هر بخش آن در طول زمان و در دوره های مختلف تکمیل شده است.
این معماری بی نظیر در سال 1375 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.


6-    روستای هورامان (سرزمین اهورا یا اورامان)
روستای هورامان یا اورامان در جنوب شرقی استان کردستان قرار گرفته است و با معماری بی نظیرش در فهرست دیدنی های بی نظیر این استان قرار گرفته است. کلمه هورامان از دو بخش "اهورا" و "مان" به معنی سرزمین اهورا تشکیل شده است.
مردم روستای هورامان قبل از اسلام، پیرو دین زرتشت بودند و هنوز نیز بقایای آتشکده های زرتشت در روستا دیده می شود. مردم این روستا به زبان هورامی تکلم میکنند که این گویش کهن نمادی از غرور و اصالت آنها است.
معماری این روستا به دلیل اقلیم، شیب تند کوهستان و شرایط جغرافیایی بصورت پلکانی است و در واقع سقف هر خانه، حیاط خانه ی بالایی است که در زبان محلی به آن "هیوان" گویند. مردم این روستا خانه های خود را در دل کوه به وسیبه دیلم تراش داده اند و نهایت سعی، زور و هنر خود را در ساخت خانه هایی متناسب با اقلیم منطقه بکار برده اند.


7-    قلعه باستانی زیویه
قلعه زیویه بر روی تپه ای نسبتا مرتفع در 55 کیلومتری جنوب شرقی سقز قرار گرفته است. اکنون از قلعه باستانی زیویه تنها بخش هایی باقی مانده است.
در گذشته حفاری های غیر مجازی در این تپه باستانی صورت گرفته که به سبب آن بسیاری از اشیای قیمتی کشف شده در آن از کشور خارج شده و در موزه نگهداری میشوند. آثار تاریخی کشف شده در قلعه زیویه مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است. عاج منقوش، از جمله اشیای به دست آمده در این تپه است که نقوش حیوانی و صحنه شکار اساطیر بروی آنها حک شده و از ارزش ویژه ای برخوردار است. گردنبند طلا و سر عقاب طلائی نیز از دیگر نمونه های اشیای کشف شده در تپه زیویه هستند.


8-    چشمه باباگرگر
چشمه باباگرگر در شهرستان قروه در 18 کیلومتری شمال شرقی آن واقع شده است. آب چشمه باباگرگر که به آن دنگز نیز می‌گویند، در استخری عمیق و مدور به محیط 200 متر جمع می شود.
 آب چشمه باباگرگر به علت وجود املاح معدنی به ویژه گوگرد، رنگین است. گاهی چشمه دارای آبی به رنگ مایل به سرخ است و در بعضی مواقع به رنگ زرد مایل به لیمویی درمی‌آید. به گفته اهالی این شهرستان آب این چشمه برای امراض سودایی و پوستی مناسب است و همچنین در درمان سوء هاضمه و دیگر بیماری های دستگاه گوارش و نیز راشیتیسم و درمان تورم بسیار موثر است.
وجود امامزاده باباگرگر در کنار این چشمه، این منطقه را به مکانی توریستی و زیارتی تبدیل کرده است.


9-    سراب وینسار
چشمه سراب وینسار در شهرستان قروه استان کردستان واقع شده است. این چشمه در روستای وینسار سال های سال است که تأمین کننده آب روستا، هم برای شرب و هم کشاورزی است. در حقیقت میتوان گفت روستای وینسار پیرامون این چشمه شکل گرفته است.
تا حدود سی سال پیش مردم روستا ی وینسار در خرداد ماه مراسم شکرگزاری و قربانی برای این چشمه، برگزار می‌کردند که در این مراسم ضمن قربانی کردن گوسفندان به جشن و شادمانی می‌پرداختند و احترام ویژه ای برای چشمه سراب وینسار قایل بودند. به گفته اهالی این روستا قدمت سنگ چین اطراف چشمه اصلی حدود دو تا سه قرن بر آورد شده است.


10-    آبشار بل
آبشار بل در یکی از روستاهای منطقه اورامان و در مرز استان کرمانشاهان، در روستایی به نام بل واقع شده است. آب این آبشار که با فشار زیاد و در حجم بسیار از شکاف کوهی بیرون می ریزد، آبی عالی برای شرب است. این آب در مسیر خود به رودخانه سیروان می ریزد.
آبشار بل در جاده ای که به کوسه هجیج منتهی می‌شود واقع شده است.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید