درباره کشور آلبانی

یکی از کوچکترین کشورهای منطقه بالکان و یکی از مهم ترین و کلیدی ترین کشورها از لحاظ جغرافیایی آلبانی Albania است. مساحت کشور آلبانی ۲۸٫۷۴۸ کیلومتر بوده و از این رو به آن لقب کوچکترین کشور بالکان را داده اند. کشور آلبانی از شمال غرب با مونته نگرو، شمال شرق با کوسوو و در جنوب و جنوب شرقی با یونان همسایه است. فاصله آلبانی تا ساحل ایتالیا ۷۲ کیلومتر است. دریای آدریاتیک در سمت غرب و دریای ایوانی در جنوب غربی، این کشور را محاصره کرده اند. پایتخت این کشور شهر تیرانا است و جمعیتی حدود ۴۲۱ هزار نفر در آن زندگی می کنند.

یک سوم این کشور را جنگل فرا گرفته و می توان گفت از نظر گونه های گیاهی کشوری غنی بشمار می رود. شهرهای مهم گردشگری در آلبانی عبارتند از تیرانا، برات، ساراندا و والبونا.

اطلاعات ضروری کشور آلبانی

• زبان رسمی: آلبانیایی
• واحد پول: لک
• پیش شماره: 355
• فرودگاه: فرودگاه بین‌المللی مادر ترزای تیرانا

آب و هوای کشور آلبانی

اغلب مساحت این کشور را کوه و تپه پوشانده است. کشور آلبانی آب و هوای نسبتا معتدلی دارد. آلبانی در تابستان هوای گرم و خشک و زمستان های سرد و مرطوبی دارد.

تاریخ کشور آلبانی

به دلیل وجود شواهد و مدارک متعددی که از دوران نوسنگی، آلات و ابزار سنگی که متعلق صد هزار سال هستند، کشور آلبانی دارای تمدن و فرهنگ دیرینه است. شواهد بدست آمده از استقرار فرهنگی مهمی از دوره جدید عصر حجر و دوره سوم عصر حجر که حدود ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است، دلالت می‌کند.

برای نخستین بار در دوران پیش از ظهور مسیحیت یونانی ها به این کشور حمله کردند و آن را تحت سلطه خود در آودند. پس از آنها رومی ها به این کشور حمله کردند و طولانی ترین دوره حکومت طولانی را در آن گذراندند. بعد از رومی ها عثمانیان به این کشور حمله کردند و نزدیک به ۴۰۰ سال در این کشور حکمرانی کردند.

پس از این حکومت عثمانی دچار تزلزل شد، کشور آلبانی سعی در بدست آوردن استقلال خویش نمود و پس از فراز و نشیب ها فراوان این کشور در سال ۲۰۰۹ عضو پیمان  آتلانیک شمالی ناتو شد و خواستار پیوستن به اتحادیه اروپا شد.

دین و مذهب کشور آلبانی

۷۰% مردم آلبانی مسلمان و ۳۰% مسیحی هستند. ۲۵% مسلمانان آلبانی شیعه هستند و پس از مسلمانان بیشتر جمعیت این كشور را مسیحیان ارتودكس و سپس كاتولیك‌ها‌ تشكیل می‌دهند.  بیشتر مسلمانان آلبانی اهل تسنن بوده و در شهرها سكونت دارند، پیروان مذهب كاتولیك در شمال آلبانی و ارتودكس‌ها نیز در جنوب این كشور زندگی می‌كنند.

اقتصاد و سیاست کشور آلبانی

ساختار سیاسی آلبانی براساس تفكیك قوا تعریف شده است و دارای جمهوری پارلمانی میباشد. رئیس جمهور، رئیس كشور و شورای وزیران عالی ترین دستگاه اجرائی كشور است كه در راس آن نخست وزیر قرار گرفته است. در آلبانی رئیس جمهور با رای مخفی اعضای پارلمان برای یك دوره 5 ساله انتخاب و نخست وزیر توسط رئیس جمهور و از میان حزب اكثریت در پارلمان تعیین میگردد.

پارلمان این کشور با 140 عضوكه برای یك دوره 4 ساله انتخاب می شوند، بالاترین مرجع قانونگذتری بوده و سیستم چند حزبی در این كشور جاری است. احزاب سوسیالیست و دموكراتیك دو حزب مهم این كشور هستند.

از زمان آغاز تحولات سیاسی در آلبانی در سال 1991 تا كنون اقتصاد این كشور در سطح كلان در مقایسه با كشورهای اروپای مركزی و شرقی روند بهتر و رو به رشدی را طی كرده است.

آلبانی دارای منابع طبیعی هم‌چون معادن زغال سنگ و فلزاتی چون کروم، مس و نیکل است. اقتصاد آلبانی بیشتر به کشاورزی و صادرات کروم متکی می‌باشد. آلبانی به لحاظ تولید کرومیت در جهان مقام سوم را دارا می‌باشد. مهمترین محصول کشاورزی کشور گندم است و کشاورزی یکی از شغل‌های پررونق آلبانی می‌باشد.

صنایع نساجی، چرمسازی، غذائی، فلزی، شیمیائی و الکتریکی نیز در آلبانی استقرار یافته‌اند. همچنین وجود کوهستان‌های زیاد، و هوای مناسب و درنتیجه چراگاه‌های سرسبز موجب رونق دامپروری در این کشور گشته ‌است. محصولات کشاورزی این کشور شامل غلات، نیشکر، توتون و سیب‌زمینی می باشد.

نرخ تورم در این کشور سه درصد است و یک چهارم جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. بر اساس آمارهای رسمی نرخ بیکاری در این کشور ۱۳% است اما برخی منابع تا ۳۰% هم گزارش کرده‌اند. نیروی کار این کشور را یک میلیون و ۹۰ هزار نفر تشکیل می‌دهد که البته ۳۵۲ هزار مهاجر نیز در این کشور به عنوان نیروی کار مشغول فعالیت هستند.