درباره کشور گینه استوایی
جمهوری گینه استوایی کشوریست در آفریقای مرکزی که در بالای خط استوا واقع شده است و از شمال به کامرون، از جنوب به گابن و از غرب به اقیانوس اطلس محدود می‌شود و جزایر فرناندو پو (بیوکو) و آنوبون را نیز شامل می‌شود. مساحت جمهوری گینه استوایی ۲۸٫۰۵۱ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۵۰۴ هزار نفر است. ۸۳ ٪ از نژاد مردم گینهٔ استوایی را قبایل فانگ و 10٪ را بوبیان تشکیل می‌دهند. زبان رسمی مردم این کشور اسپانیایی است اما زبان فرانسوی هم در آن تکلم میگردد.
کشور گینه استوایی کوچکترین کشور عضو سازمان ملل متحد در قاره آفریقا بشمار میرود و یکى از بیشترین ذخایر نفت در منطقه موسوم به زیر صحراى آفریقا را دارد.
کشور گینهٔ استوایی دارای ۷ استان است که عبارتند از: آنوبون، بیوکو نورته، بیوکو سور، سنترو سور، کی انتم، لیتورال و وله انزاس.
اطلاعات ضروری کشور گینه استوایی
- نام رسمی: جمهوری گینه استوایی Equatorial Guinea
- پایتخت: مالابو
- واحد پول: فرانک
- پیش شماره: 240+
- زبان رسمی: اسپانیایی
آب و هوای کشور گینه استوایی
کشور گینه استوایی دارای آب و هوای استوايی، گرم و مرطوب است. در این کشور بارندگی سنگین است و ماههای ماه می تا سپتامبر در سرزمین اصلی و از دسامبر تا فوریه در جزیره Bioko که به فصل خشک معروف است، بهترین زمان سفر به این کشور است. در ارتفاعات این کشور در فصل گرم هوا خنك تر است.
تاریخ کشور گینه استوایی
جمهوری گینه استوایی از سال ۱۷۷۸ مستعمرهٔ اسپانیا بود و در تاریخ ۱۲ اکتبر ۱۹۶۸ از کشور اسپانیا رسما اعلام استقلال کرد. طی کودتایی که در سال ۱۹۷۹ به وقوع پیوست، سرتیپ "تئودور اوبیانگ انگوئما" از حزب دموکراتیک گینهٔ استوایی به قدرت رسید. وی هنوز هم بر این کشور حکومت می‌کند.
احزاب سیاسی این کشور در سال ۱۹۹۲ به رسمیت شناخته شدند و "سیلوستره سیاله بیلکا" به سمت نخست‌وزیری کشور گینه استوایی منصوب گردید. در سال ۲۰۰۶ میلادی "ریکاردو مانگوئه اوباما" نخست‌وزیر گینه استوایی شد.
دین و مذهب کشور گینه استوایی
%85 مردم کشور گینه استوایی را کاتولیک ها، ۷% پروتستان، ۲% مسلمان و 5% بقیه نیز پیرو باورهای آنیمیستی، بهائیت و ادیان دیگر میباشند.
اقتصاد و سیاست کشور گینه استوایی
تا به امروز در کشور گینه استوایی، تنها دو مرد رئیس جمهور آن شده‌اند که هر دو از یک خانواده هستند. رئیس جمهور با رای مستقیم مردم برای دوره‌ای 7 ساله انتخاب میگردد و در این کشور قدرت در دست رئیس جمهور است. رئیس جمهور وظیفه انتخاب نخست وزیر را که رئیس کابینه نیز هست، دارد.
در سال 1968 پس از استقلال گینه استوایى از اسپانیا، "فرانسیسکو نگوئما" در مصدر کار قرار گرفت. پس از او برادرزاده‌اش "تئودور ابیانگ نگوئما"، در سال 1979 ، با محاکمه و اعدام عمویش به قدرت رسید.
نرخ تورم در گینه استوایی 5.5% است. آماری از نیروی کار کشور گینه استوایی در دست نیست اما نرخ بیکاری در آن 30% گزارش شده است. تولید ناخالص داخلی این کشور 69/25 میلیارد دلار است که 5/92% آن در بخش صنعت در استخراج نفت تولید می‌شود.
صادرات نیز بخشی از اقتصاد این کشور را شامل میشنوند که عبارتند از صادرات نفت، متانول، الوار و کاکائو که به کشورهای چین، آمریکا، اسپانیا، تایوان، پرتغال صادر می‌شوند. کشف ذخایر بزرگ نفت در این کشور در سال ۱۹۹۶ درآمدهای دولت را به طرز چشم گیری افزایش داد. این کشور از سال ۲۰۰۴ سومین تولیدکننده بزرگ نفت خام در آفریقای جنوب صحرا پس از کشورهای آنگولا و گابن بوده است.
